Idea potencjalności

Można czytać tę książkę jako monografię myśli Giorgio Agambena, jednego z najważniejszych filozofów ostatnich lat. Wówczas prezentowałaby ona pewien punkt widzenia na całą jego twórczość, jej rozmaite konteksty, inspiracje i echa. Można również czytać ją jako pracę poświęconą pewnej szczególnej kategorii w jego refleksji, jednocześnie centralnej i stale nie dość opracowanej. Pojęcie potencjalności byłoby wówczas osobliwym kluczem do interpretacji myśli Agambena, ponieważ objaśniałoby nie tylko jej jawne strony, ale również wskazywało na jej utajony popęd, siłę, która drąży ją od środka, choć nie zawsze znajduje dla siebie odpowiedni wyraz. Można wreszcie czytać Ideę potencjalności jako próbę współmyślenia z włoskim filozofem, w której precyzja komentarza łączy się z ryzykiem autonomicznej myśli i mocnej interpretacji. Oba te wymiary łączy w spójną całość chęć zmierzenia się z potencjalnością samego myślenia i tym, co znaczy ona dla filozofii.